50. Sayımıza Ulaştık!

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Yıllar önce çıktığımız bu yolculukta, Diyar Magazin’in 50. sayısına ulaşmanın gururunu yaşıyoruz. Şehrin iş dünyasından sosyal hayatına kadar nice değişimin, dönüşümün ve hikâyenin kaydını tuttuk. Bugün elimizde, neredeyse 1500 sayfalık bir şehir arşivi var.

Bu yolculuk kolay olmadı. Mesleğe olan sevgi ve bağlılığımız, biraz da inatla yolumuzu açtı. Çünkü bizim için en büyük ödül; dergimizi eline alan insanların yüzünde beliren o küçük tebessüm oldu.

Ama işte bu noktada bir parantez açmak zorundayım.

Şehrin iş dünyasının, hatta ekonomik ve sosyal dinamikleri dediğimiz kurumların, bu yolculuğa destek konusunda sınıfta kaldığını söylemek zorundayım.

Evet, yanlış duymadınız. Ticaret ve Sanayi Odası, Ticaret Borsası, Organize Sanayi Bölgeleri yönetimleri, STK’lar ve şehri temsil ettiğin iddia eden iş dernekleri, müteahhitler…

Her fırsatta “memleket sevdalısı” kesilen, “güzide basın” diyerek nutuk atan bazı iş insanlarımızın, iş reklama gelince duvar gibi sus pus olmasına ne demeli. Diyarbakır’ ın bütün akrepleri bunların cebinde.

Basit kahvaltı organizasyonlarına basını davet ederek bedava reklamını yaptırma yüzsüzlüğüne alışan ve alıştıranlar, iş memleketin tek magazin dergisini desteklemeye gelince ortalıktan toz oluyorlar.

Sevgili dostlar, bu şehirde basın bedava kahvaltıyla doymuyor!

Şehrin belleğini, tarihini, ekonomisinin nabzını tutan bir yayın organını yaşatmak, sizin de sorumluluğunuz. Ama görüyorum ki Diyarbakır iş dünyasının önemli bir kısmı reklam konusunda eli sıkı davranmayı (pintiliği) bir meziyet sanıyor. Ayıptır. Reklama gelince üç kuruşu çok görürseniz, bu şehirde basın da, marka da büyüyemez.

Biz inatla yolumuza devam edeceğiz. Diyar Magazin, ücretsiz olarak iş yerlerinize ulaşmaya, bu şehrin hikâyelerini yazmaya devam edecek. Ama unutmayın; bir gün o arşivde sizin yeriniz boş kalırsa, bunun sebebi bizim değil, sizin bu duyarsızlığınız ve pintiliğiniz olacak.

Maalesef GAZZE’ de yaşanan soykırım devam ederken bunları konu edinmek bile utanç veriyor. GAZZE için sözün bittiği yerdeyiz. Eminim ki bir şey yapamamanın utancını hepimiz içimizde hissediyoruz. Dünya insanları vicdanlarıyla ayaktayken, Sumud filosuyla yola çıkan bahtiyarların hedefe ulaşması için duacıyız. Ama şunu biliyorum ki, bu konuda duyarsızlığımız ilahi adalet noktasında cezasız kalmayacak. GAZZE insanlığımız için bir mihenk taşı oldu. Onlar kazandı… Biz kendimize, kendi halimize acımalıyız. Acınacak hale geldiğimizin farkında mıyız? Duyarsızlığımızı, zaaflarımızı sorgulamalıyız. Allah bizlere rahmetiyle muamele etsin. Kalben buğzetmekten öteye geçemiyoruz. Ama niyetimiz ve duamız samimi. GAZZE vesilesiyle Allah insanlığa hayırlı kapılar açıyor. Bizim de uyanışımıza vesile olsun.